Biografie (5)

Van Karkasonië naar Berezonië: de reizen van Pipo

"Hup Nonono, vooruit met de beentjes!" Een van de meest opmerkelijke eigenschappen van Pipo is het feit dat hij een reizende clown is. Zijn huisje heeft niet voor niets wielen en met de papagaai Foefie die de weg wijst vanaf het balkonnetje, is hij steeds op weg naar nieuwe avonturen terwijl struikrovers en andere boeven het nakijken hebben. Als de eerste serie in 1958 begint op een benauwd zolderkamertje waar de clowns-familie woont, is er nog geen sprake van een woonwagen. In deze serie, waarbij de indiaan Kluk-Kluk, die na een omtrekkende beweging op de prairie, bij het circus is terecht gekomen en die weer teruggebracht moet worden naar zijn moeder Ugh, verplaatst het clowns-gezin zich nog te voet. Pas als zij in de tweede serie 'Pipo en de Bibberhaai' (van oktober 1959 tot juni 1960) de zigeuner Felicio tegenkomen, krijgen zij diens woonwagen. Felicio (Jan Pruis) met zijn bloem en zijn luciferdoosje met Miepje, en meneertje Hiep (Wim Poncia), de grenspostwachter, zijn bij dit avontuur vol piraten en verstekelingen de belangrijkste bijrollen. Het avontuur gaat over zee en eindigt op Arumba. In de derde serie 'de Ridderschrik' komt Pipo in Karkasonië terecht met een zingend zwaard, en in de vierde in Rimboezonië, tussen sjeiks en schatten. In de vijfde serie, 'Pipo en de waterlanders' (we zijn dan in 1963 beland) brengt Pipo's avontuur hem zelfs naar de bodem van de zee. In deze serie verschijnen voor het eerst de boeven Snuf en Snuitje, de pareldieven (Rudi Falkenhagen en Will Spoor), die ook in de volgende series steeds terugkomen. Ook van '66 tot '68 in de korte verhaaltjes, wordt toch ook het nodige afgereisd, en in de lange series daarna gaat het van de Lach-planeet naar Bizarra, en van het land van de Noorderzon naar het 'tamelijk wilde Westen'. Het reizen is noodzakelijk: de avonturen liggen op je te wachten langs de weg, en 'er zijn nog zoveel plekjes waar Pipo nog niet op zijn hoofd heeft gestaan'. In 'Pipo en de Noorderzon' was, net als later bij 'Pipo in Mairobia", Wim Meuldijk zélf te zien was als Pipo (een shot waarbij Cor Witschge niet aanwezig kon zijn). Hij rent daarbij op de beroemde flapschoenen door de sneeuw, een paar seconden is de geestelijk vader zélf, overtuigend, de clown. Wim Meuldijk heeft in 1970 een oude Citroën-bus gekocht en er een kampeerwagen van gemaakt. Net als zijn clown, trekt hij er de wereld mee in. In die tijd is het nog mogelijk om gewoon op pleintjes en in bossen te blijven overnachten: de 'camper-rage' heeft nog niet toegeslagen en men is nog niet verplicht om met de kampeerbus op een camping te verblijven. Zodoende is de wereld vrij voor Meuldijk's huisje op wielen. Hij reist o.a. naar Marokko, waar hij meteen de locaties vindt voor een nieuwe Pipo-serie: 'Pipo in Marobia' . Zijn kinderen zijn inmiddels opgegroeid (Mark studeert filmgeschiedenis in Nijmegen en Belinda acteert en schrijft), en het huwelijk van Els en Wim eindigt. Hoewel nog immer zeer goed bevriend met zijn 'beste ex', vertrekt Wim Meuldijk uit Bussum en vestigt zich na een van zijn lange reizen in het zuiden van Spanje, bij het dorpje Vera. Daar woont hij sedert 1973 in een zeer oude, romantische 'finca', aan een sinaasappelboomgaard niet ver van zee.